Historia szkoły

Szkoła Podstawowa nr 2 im. Janusza Korczaka w Błoniu to szkoła z tradycjami. Istnieje od roku 1929. Do tego czasu w mieście liczącym ponad 7 tysięcy mieszkańców była tylko jedna szkoła powszechna z 4 izbami lekcyjnymi w budynku Straży Pożarnej i 7 izbami w budynkach prywatnych właścicieli. Na skutek usilnych starań nauczycieli, wśród których na wyróżnienie zasługują Józef Niemstak, Leopold Matłaszek, Kunegunda Rzepecka, została otwarta druga szkoła powszechna w budynku przy ulicy Narutowicza 4, zakupionego od spadkobierców rejenta Błaszczyńskiego. Początkowo od 07.11. 1929r. do 01.08.1931r. kierownikiem szkoły był Bolesław Maliszewski. 01.08.1931r. funkcję tę objął Józef Niemstak i sprawował ją nieprzerwanie aż do 14.09.1970r. 

W budynku przy ulicy Narutowicza 4 było 8 izb lekcyjnych i jedna pracownia zajęć praktycznych. Dzięki sprawnemu działaniu rodziców, kierownika i nauczycieli szkoła została odpowiednio umeblowana, wyposażona w pomoce naukowe. W roku szkolnym 1931/32 do budynku szkoły dobudowano jedyną na terenie Błonia salę gimnastyczną. Na dwa miesiące przed wybuchem II wojny światowej liczba uczniów przekroczyła 600, grono nauczycieli liczyło 20 osób.

W czasie działań wojennych Niemcy zajęli budynek szkoły i dokonali licznych zniszczeń, pomoce naukowe, zbiory biblioteczne, umeblowanie zostało częściowo wywiezione, częściowo zniszczone na miejscu. W sali gimnastycznej okupant urządził warsztaty naprawcze samochodów, zdewastowaniu uległy warsztaty szkolne.

W czasie wojny zajęcia szkolne odbywały się w czterech punktach miasta, na trzy zmiany po trzy godziny dla każdej klasy. Kierownictwo pełnił Józef Niemstak. Nie zrezygnowano z nauczania historii, geografii, literatury polskiej; pracowano ofiarnie i z narażeniem życia. Wzorowo działała też organizacja  harcerska. Opiekun harcerstwa Edward Przybysz 1 X 1942r. został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie, z którego już nie wrócił. Ofiarą wojny stała się także Kunegunda Rzepecka, która zginęła w czasie bombardowania Błonia w dniu 17 I 1945 roku.

Po wyzwoleniu rok szkolny rozpoczął się 6 III 1945r. i trwał do 14 lipca tegoż roku. Początkowo, ze względu na znaczne zniszczenia, konieczność odgruzowania i uprzątnięcia budynku szkolnego, nauka uczniów Szkoły nr 2 odbywała się w budynku Szkoły nr 1 przy ulicy Poniatowskiego. 8 V 1945r. po częściowym odremontowaniu rozpoczęto naukę w budynku przy ulicy Narutowicza 4. W ciągu 1946 i 1947r. przy znacznym zaangażowaniu nauczycieli, w tym m.in. Józefa Niemstaka, Leopolda Matłaszka, Wacława Stankiewicza, zorganizowano bibliotekę szkolną, skompletowano narzędzia do prac ręcznych, uporządkowano boisko, wyremontowano salę gimnastyczną, zorganizowano dożywianie dla dzieci.

W następnych latach praca w budynku przy ul. Narutowicza 4 stawała się coraz trudniejsza ze względu na ciasnotę, brak pomieszczeń dla systematycznie zwiększającej się ilości uczniów. Niektóre oddziały liczyły ponad 50 dzieci.

W związku z bardzo złą sytuacją lokalową kierownik J. Niemstak wystąpił do władz z projektem wybudowania nowego obiektu szkolnego. Jego budowa zakończona została w październiku 1965 roku; 25 X naukę w nowym lokalu rozpoczęły dzieci z klas I - III; w grudniu tegoż roku pozostali uczniowie. W porównaniu z poprzednim obiektem nowy wydawał się ówczesnym uczniom wręcz luksusowy. Klasy były widne i przestronne, korytarze duże; nie brakowało jednak także mankamentów, do których należało niewłaściwe wyposażenie w odpowiedni sprzęt, wadliwie wykonane centralne ogrzewanie oraz brak ogrodzenia wokół szkoły. W roku szkolnym 1967/68 funkcję zastępcy kierownika szkoły objął Wacław Stankiewicz, sprawował ją do czasu odejścia na emeryturę. W następnym roku szkolnym drugim zastępcą kierownika został Ludwik Strzelec. 

01.09.1970 roku nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Józef Niemstak po 48 latach pracy nauczycielskiej i po 42 latach pełnienia funkcji kierownika, na skutek przekroczonego wieku emerytalnego przeszedł na emeryturę. Na jego miejsce Wydział Oświaty w Pruszkowie wyznaczył Wacława Stankiewicza, który jednak po 3 dniach zrzekł się tej funkcji, wobec czego Józef Niemstak objął ponownie kierownictwo szkoły i sprawował je do dnia 14.09.1970r. W dniu tym kierownikiem Szkoły Podstawowej nr 2 mianowano Danielę Rusakowską. Objęła urzędowanie 15 X 1970 roku, jej zastępcami zostali ponownie Wacław Stankiewicz i Ludwik Strzelec.

Nowa pani dyrektor w I etapie swej pracy zwróciła szczególną uwagę na właściwe zagospodarowanie szkoły i estetykę pomieszczeń. Podjęto też próby tworzenia lokalnego systemu wychowawczego według koncepcji i pod kierunkiem profesora Aleksandra Lewina. Poczynania te miały w znacznej mierze charakter eksperymentalny. W tym czasie odwiedzali szkołę liczni goście, w tym również delegacje zagraniczne.

W roku szkolnym 1973/74 Szkoła nr 2 w Błoniu została przemianowana na Zbiorczą Szkołą Gminną. Przyjęto wówczas 54 uczniów klas V - VIII z Górnej Wsi. Szkoły wiejskie - w Górnej Wsi (dyrektor Henryk Koleja) i w Bieniewicach (dyrektor Juliusz Kowalik) - stały się filiami Gminnej Szkoły Zbiorczej w Błoniu. Grono pedagogiczne liczyło wówczas 35 osób, większość nauczycieli miało wykształcenie półwyższe, w zakresie SN-u.

W tym czasie trwały dyskusje nad wyborem patrona szkoły. Brali w nich udział zarówno nauczyciele jak i uczniowie. Wreszcie zdecydowano, że patronem szkoły będzie Janusz Korczak - wybitny pedagog, pisarz, przyjaciel dzieci. Uroczyste nadanie szkole imienia nastąpiło 19 IV 1975 roku. Program uroczystości obejmował:
- sesję naukową poświęconą życiu i działalności Janusza Korczaka (18 IV 1975r)
- nadanie szkole imienia J. Korczaka, przekazanie sztandaru, odsłonięcie tablicy pamiątkowej (19 IV 1975r).

Daniela Rusakowska pełniła funkcję dyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej nr 2 im. J. Korczaka w Błoniu do dnia 21.08.1976r. W latach 1976-1981 dwukrotnie zmieniano osoby na tym stanowisku. Od 21.08.1976r do 31.12.1976r funkcję tę sprawował Jan Pankowski, zaś od 1.01.1977r. do końca stycznia 1981r. - Maria Pol.

W II 1981 roku dyrektorem Gminnej Szkoły Zbiorczej nr 2 im. J. Korczaka w Błoniu, od 1 IX 1982r. zwanej ponownie Szkołą Podstawową, mianowany został Jerzy Gutkowski, zaś jego zastępcą Klara Zielska; po jej odejściu na emeryturę 1 IX 1985 roku funkcję zastępcy przejęła Barbara Szatkowska.     

Szkoła, mimo trudnej sytuacji politycznej i gospodarczo - społecznej kraju, funkcjonowała normalnie, choć jej sytuacja lokalowa znacznie się pogorszyła; w budynku po południu zajęcia miała Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza. Odtąd na wielu radach poruszane były problemy wynikające z funkcjonowania w jednym budynku dwóch szkół; Szkoła Ogrodnicza nie płaciła żadnych świadczeń, zdarzały się wypadki zniszczeń sprzętu szkolnego przez uczniów tej szkoły, wpływali oni demoralizująco na młodszych kolegów. Kilkakrotnie podejmowano uchwały w sprawie wyprowadzenia z budynku Zasadniczej Szkoły Ogrodniczej; ostatecznie jednak opuściła ona mury szkoły dopiero w 1991 roku.

W 1988 roku drugim zastępcą szkoły została Ewa Szewczyk; pełniła tę funkcję do czasu, kiedy została doradcą metodycznym biologii; w 1991 roku zastąpiła ją na tym stanowisku Ewa Podyma (na okres roku).

Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Szkoła Podstawowa nr 2 w Błoniu, tak jak całe polskie szkolnictwo, przeżywała następujące wówczas w naszej ojczyźnie zmiany.  W 1990 roku usunięto ze szkół podstawowych przysposobienie obronne, a wiedza o społeczeństwie pozostała tylko w klasie VIII. Od klasy V wprowadzono 2 języki obce (u nas angielski i niemiecki), powoli wycofując się z nauczania języka rosyjskiego. W szkole powstała pracownia informatyczna. Zmieniono skalę ocen - wprowadzono oceny niedostateczne i celujące. Rozpoczęto naukę religii na terenie szkoły. W roku szkolnym 1990/91 zlikwidowany został Komitet Rodzicielski; zamiast niego funkcjonować zaczęła tzw. Rada Szkoły, złożona z 18 osób - po 6 nauczycieli, rodziców i uczniów.

Tempo zmian była bardzo duże, nowe czasy wymagały nowych aktywizujących ucznia metod pracy, nowatorskich pomysłów, innego spojrzenia na proces dydaktyczno - wychowawczy. Powstawały autorskie programy nauczania - autorką jednego z nich była Ewa Kaska (informatyka); drugi (ekologii i ochrony środowiska) stworzony został przez Ewę Szewczyk (przy współudziale Donaty Gondek i Jana Sitarskiego).

Duży nacisk kładziony był na pracę z uczniem zdolnym, czego rezultatem była znacząca grupa laureatów i finalistów różnych konkursów przedmiotowych. Tylko w roku 1993/94 siedem uczennic zostało laureatkami I i II miejsca konkursu biologicznego (Agata Gutkowska, Justyna Małyszko, Justyna Nieprzecka - I miejsce, Magdalena Acher, Renata Gontarz, Kamila Kostarska, Joanna Kulesza - II miejsce, jedna osoba zdobyła II miejsce w konkursie historycznym (Karolina Szymczak); dwie były finalistkami konkursu języka polskiego, jedna - chemii. Dzięki temu nasza szkoła sklasyfikowana została na II miejscu pośród szkół biorących udział w konkursach przedmiotowych (za Legionowem); w olimpiadzie biologicznej nie mieliśmy sobie równych. W roku szkolnym 1995/96 uczeń Kuba Kossut został równocześnie laureatem konkursu informatycznego (I miejsce), biologicznego (II miejsce) i matematycznego (II miejsce); był też finalistą konkursu języka angielskiego i chemii.

Odnosiliśmy również sukcesy w konkursach recytatorskich na terenie gminy, województwa a nawet na skalę krajową. W latach 1988 - 89 uczennica, wówczas IV i V klasy, Małgorzata Budyta dwukrotnie została zdobywczynią I miejsca w organizowanym w Kołobrzegu Ogólnopolskim Konkursie Poezji Rosyjskiej i Radzieckiej.

Cieszyliśmy się także z sukcesów sportowych, np. w roku szkolnym 1997/98 szkoła zajęła piętnaste miejsce w Finałach Warszawskiej Olimpiady Młodzieży; nagrodą było 2,5 tysiąca zł.

Równocześnie dużo czasu poświęcano uczniom słabym, mającym kłopoty w nauce, sprawiającym problemy wychowawcze. Organizowano dodatkowe zajęcia służące wyrównaniu ujawnionych braków, tworzono klasy o charakterze wyrównawczym, prowadzono zajęcia terapeutyczne, na przykład metodą Denisona. W roku szkolnym 1996/97 w SP2 powstała pierwsza w naszej gminie klasa o charakterze integracyjnym.

Tradycją "Dwójki" stało się organizowanie zimowych i letnich obozów (np. w latach 1992 - 95 urządzano w lipcu lub w sierpniu obozy językowe w Gierłoży i trzykrotnie w Górznie). Zimą dzieci uczyły się jeździć na nartach, na przykład w Białym Dunajcu. W 1992 roku ówczesna klasa VIc wyjazdem do Mielna zapoczątkowała tzw. "Zielone Szkoły"; w następnych latach Zielone i Białe Szkoły organizować zaczęło coraz więcej klas, wyjeżdżając corocznie na kilka, kilkanaście dni w różne regiony naszego kraju.

W 1995 roku szkoły podstawowe, w tym "Dwójka" przejęte zostały przez Gminę. Coraz więcej zaczęło się mówić o reformie polskiego szkolnictwa: postanowiono, że szkoły podstawowe trwać mają 6 lat; na zakończenie zaplanowano Ogólnopolskie Sprawdziany Kompetencji, sprawdzające, w jaki sposób dwunastolatkowie przygotowani są do kolejnego etapu edukacji (gimnazjum). Po raz pierwszy szóste klasy opuściły mury naszej szkoły w 1999 roku; był to rok przejściowy, równocześnie z szóstoklasistami żegnały podstawówkę klasy ósme. Ostatnia odeszła ze szkoły w 2000 roku.    

Z każdym rokiem szkoła stawała się coraz ładniejsza i nowocześniejsza. Przeprowadzono generalny remont łazienek, zakupiono nowe wyposażenie do biblioteki, organizując przy okazji czytelnię, wymieniono okna i oświetlenie oraz podłogi.

Słabą stroną szkoły stawała się opieka medyczna. Jeszcze w 1998 roku w naszej placówce trzy razy w tygodniu przyjmował stomatolog (prowadzona była fluoryzacja), raz w tygodniu pediatra, w 2000 roku na pełnym etacie była już tylko pielęgniarka.

Problemem stawało się również dożywianie uczniów. Jeszcze w latach osiemdziesiątych w szkole działała stołówka (np. w 1988 roku korzystało z obiadów 239 dzieci); ponadto w ramach akcji "Szklanka mleka" wszystkie dzieci z klas I-III i chętni z klas starszych pili mleko. W połowie lat dziewięćdziesiątych stołówka przestała istnieć.

W grudniu 1999 roku niespodziewanie zmarła zastępca dyrektora szkoły Barbara Szatkowska. Nową panią wicedyrektor została polonistka, Ewa Samsel.

01.03.2002r. w strukturach organizacyjnych szkoły zaczęła działać świetlica "O Uśmiech Dziecka". Skupia ona dzieci i młodzież z terenu Błonia w wieku 7 - 16 lat ze środowisk potrzebujących pomocy wychowawczej. Świetlica czynna jest codzienne od 14 do 19, w środy od 11 do 19. Prowadzi zajęcia plastyczne, teatralne, filmowe, profilaktykę uzależnień, rozmowy z psychologiem. Dzieci mają szansę znaleźć tam pomoc i wsparcie w różnych sytuacjach życiowych. 

Konsekwentnie  rozszerzano w szkole ideę integracji. Powstawały kolejne klasy integracyjne, w 2009 roku Rada Miejska podjęła uchwałę wprowadzającą nową nazwę szkoły: Szkoła Podstawowa Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi im. Janusza Korczaka w Błoniu.

W roku szkolnym 2002/2003 nasza szkoła wzięła udział w Ogólnopolskiej Akcji, organizowanej przez "Gazetę Wyborczą" pod patronatem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, po wykonaniu 6 zadań otrzymała tytuł „Szkoły z Klasą”.

W 2007 roku przystąpiliśmy do programu finansowanemu ze środków unijnych „Szkoła Równych Szans”. Przez niespełna rok realizowane były w szkole liczne zajęcia pozalekcyjne służące rozwojowi naszych uczniów i wyrównywaniu ich szans edukacyjnych. Budżet projektu wyniósł 103 tys. zł.

Po zakończeniu projektu nauczyciele zdecydowali o powołaniu przy szkole Stowarzyszenia; po długich dyskusjach otrzymało ono nazwę O USMIECH UCZNIA; 14 maja 2008 roku nasze Stowarzyszenie wpisane zostało do Krajowego Rejestru Sądowego i zaczęło swoją działalność.

Pomysł z założeniem stowarzyszenia był przysłowiowym strzałem w dziesiątkę. Dzięki temu udało się w latach 2008-2014 zrealizować ponad 40 projektów na łączną sumę prawie miliona czterystu tysięcy zł. Były to dotacje z różnych programów, np. PO KL, PO FIO, MEN, MSZ. Zdobyte środki pozwoliły na realizację wielu różnorodnych zajęć, zarówno dla dzieci z  problemami, w tym niepełnosprawnych, jak i dla uczniów uzdolnionych. Można było także zakupić nowoczesny sprzęt elektroniczny oraz specjalistyczną aparaturę, np. do EEG BIOFEEDBACK. W 2009 roku – m.in. dzięki dotacji PO FIO i wsparciu finansowemu gminy Błonie – powstała doskonale wyposażona sala terapii metodą Integracji Sensorycznej, w 2011 - gabinet EEG BIOFEEDBACK, a w kolejnych latach sala arteterapii. Wprowadzona została terapia RehaCom i sensomotoryka. W 2019r. powstała pracownia ceramiki.

Szkoła realizowała także kilka projektów gminnych ze środków PO KL, np. 2 projekty systemowe w ramach programu "Indywidualizacja procesu nauczania i wychowania w klasach I-III.

W 2009 roku przy szkole powstał nowoczesny kompleks boisk i mały plac zabaw. W 2014 roku w ramach programu „Wesoła Szkoła” zbudowano jeszcze jeden plac do zabawy dla najmłodszych uczniów, wśród których jest coraz więcej dzieci sześcioletnich.

W II 2010 roku Jerzy Gutkowski przestał pełnić funkcję dyrektora szkoły, do VIII 2010 p.o. dyrektora była Ewa Podyma; 18 VIII 2010 roku, po wygranym konkursie, dyrektorem szkoły została Aldona Cyranowicz.  

W ostatnich latach szkoła odniosła kilka znaczących sukcesów. Trzykrotnie zdobyliśmy międzynarodowy tytuł „Szkoła dla Ekorozwoju”, dwa razy byliśmy finalistami Konkursu MEN „Otwarta Szkoła”; w 2012 roku zostaliśmy laureatami tego prestiżowego konkursu. W tym samym roku SP2 nagrodzona została główną nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie „W kontakcie z Naturą”. W 2014 roku wydawana od kilku lat w SP2 gazeta „Nasze sprawy i sprawki” zdobyła I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Mediów Szkolnych „Forum Pismaków”; w kolejnych latach gazeta odniosła wiele innych sukcesów, np. I miejsce w XXIV Ogólnopolskim Konkursie "Nasza Gazeta". W 2020r. uzyskaliśmy tytuł Naukowej Szkoły Roku.

Szkoła jest organizatorem licznych imprez o charakterze lokalnym, np. Powiatowego Konkursu Ortograficznego, Gminnego Konkursu Kolęd, Błońskiego Festiwalu Poloneza. Od 2010 roku organizujemy tzw. Forum Edukacyjne skierowane do nauczycieli, terapeutów i rodziców.

Latem 2013 roku rozpoczęła się długo oczekiwana termomodernizacja i rozbudowa SP2. Wymieniono CO, ocieplono i otynkowano budynek; dzięki dobudowanej części szkoła zyskała 4 nowe sale. Zmieniono wygląd szatni, przeniesiono pomieszczenia biblioteki i świetlicy. W 2018r. wykonana została koncepcja nowoczesnej budowy sali gimnastycznej.

W 2017r. szkoła - w wyniku reformy systemu oświaty - po raz kolejny stała się placówką 8-klasową. W czerwcu 2019r. pożegnaliśmy 4 klasy ósme. W kwietniu tego roku uczniowie klas ósmych napisali pierwszy egzamin ósmoklasisty. 

Obecnie do SP2 uczęszcza ok. 500 dzieci, mamy 25 klas, w tym 6 integracyjnych; dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego uczą się też w klasach masowych.. W placówce zatrudnionych jest ponad 70 nauczycieli oraz 18 osób obsługi i administracji. Dzieci uczą się w przestronnych, doskonale wyposażonych klasach,  korzystają z bogatego wsparcia psychologiczno-pedagogicznego.

W 2022r. rozpoczęła się kolejna przebudowa szkoły, dzięki której zyska ona nową salę gimnastyczną z zapleczem oraz nowe pracownie i gabinety terapeutyczne.